Fictiedossier, Lori Schutte

1. Zakelijke gegevens.

Titel: Golven

Engelse titel: Waves

Schrijverster: Sharon Dogar

Vertaler: Lidwien Biekmann

Uitgever: Moon

Uitgave: 2007

Nederlandse uitgave: 2007

Aantal bladzijdes: 304

 Dit is een van de kaften, er zijn er nog meer.

2. Samenvatting

Hal is 15 jaar en zijn zus ligt in coma. Vorig jaar heeft hij haar gevonden op het strand. Ze gaan er dit jaar weer naar toe, maar dan wel zonder Charley. Als Hal ‘s morgens wakker wordt hoor hij zijn zusje al spelen met haar poppen. Hal gaat naar Sara en vraagt of ze honger heeft. Ze negeert hem en praat verder. Ze heeft het over dat de melk op is en dat papa en mama te moe waren om wat te kopen, Hal kijkt haar verbaast aan. Er gaan allemaal vragen door zijn hoofd zoals ‘kan Sara nog wat herinneren over Charley toen ze nog niet in coma lag’. Dan zegt Sara of ze poppenzusjes willen spelen. Sara gaf Hal een pop en zei dat hij dat is. Dan pakt ze een mooie pop en zei dat zij dat was. Ze zette de 2 poppen aan een tafeltjes en keek om haar een en pakte een pop met rode haren, dat was Charley zei ze. Nu zijn alle plekken bezet. Hij zegt tegen Sara dat ze even wat gingen eten. Sara kijkt hem met een schijn gezicht aan wat Charley ook altijd deed. Dan zegt een Charley stemmetje in zijn hoofd ‘dat zit in de genen sukkel’. Hij hoort haar steeds vaker wat zeggen.

Dan lopen Sara en Hal naar beneden om wat te gaan eten. Sara zegt tegen Hal dat ze weer naar Cornwall gaan. Ze eten hun cornflakes op, dan komt hun moeder binnen en zegt dat ze een verrassing heeft. Sara vraagt of ze naar Cornwall gaan. Waar op hun moeder begint te lachen. Hal zegt ‘hoi’ tegen zijn moeder. ‘hoi Hal-kerel, ga je vandaag wat doen?’. Hal weet nog niet wat hij gaat doen vandaag dus hij vraagt maar wat zijn moeder gaat doen. Ze antwoord dat ze het zelfde gaat doen als normaal dus ook naar Charley. Hij ging mee naar het ziekenhuis om afscheid te nemen voordat ze weg gaan naar Cornwall. Als Hal in de ziekenhuiskamer komt van Charley zit zijn moeder er al. Zijn moeder zat tegen Charley te praten maar er kwam geen reactie. Na een tijdje kwam zijn vader om afscheid te nemen voordat ze op vakantie gaan. Hal gaat even buiten de kamer zitten, daar kwam hij op het idee om een surfplank in de kamer te zetten van Charley.

Even later liep hij met de surfplank van Charley door het ziekenhuis, hij werd vaak nagekeken maar dat negeerde Hal. Hij liep de kamer binnen van Charley en zei tegen haar ‘kijk eens was ik heb mee gebracht’. Geen antwoord. Na een tijdje gepraat te hebben tegen Charley komt er een verpleegkundige binnen die alles nakijkt. Dan vraagt de verpleegkundige of het wel gaat met Hal. Hal knikt, hij staat op en zegt tegen Charley dat hij weg moet en dat hij het jammer vindt dat ze niet mee kan. Dan gaat hij weg. Op de gang komt hij zijn moeder en zusje tegen met een bloem. Zijn moeder vraagt of hij met Sara mee wil lopen naar Charley. Eerst zegt hij nee maar loopt toch mee met Sara. Sara klets aan een stuk door tegen Charley. Dan gaan ze weg, bij de ingang van het ziekenhuis  hoort Hal zijn zus weer zeggen ‘help me!’. Later in de auto hoort hij het weer. Hij kijkt naast zich, een lege plek. Vlak voor dat ze er zijn hoort hij Charley weer ‘ik ben alleen’. Als ze bij het zomerhuis zijn aangekomen voelt Hal dat Charley er ook is, als of ze achter hem staat. De volgende zit Hal met een verrekijker de buurt te bekijken. Dan ziet hij een leuk meisje staan die naar hem zwaait. De volgende dag loopt hij over het kerkhof in de buurt, hij kreeg weer herinneringen van vroeger. Hal hoorde Charley weer en draaide langzaam naar de stem toe. Hij zag niemand. Hij zag voor zich hoe hij de nacht, waarop het ongeluk gebeurde, het licht aan en uit deed want Charley was er niet. Hij rent naar huis daar hoort hij zijn vader en moeder ruzie maken over hoe het verder moet met Charley. Hij roept dat hij weer terug is en zijn ouders komen naar hem toe. Hij probeert iets te vertellen aan zijn ouders maar die luisteren niet naar hem. Hij wou hen vertellen dat hij iets herinnerde over het ongeluk.

De volgende dag zit hij te wachten bij een telefooncel om te kunnen bellen, in de telefooncel staat het leuke meisje te bellen. Hal wordt ongeduldig en bonkt op de buitenkant en het meisje gebaard dat hij moet wachten. Dan laat hij zich op zijn knieën vallen alsof hij smeekt te mogen bellen. Het meisje begint te lachen. Hal wordt uitgenodigd om naar de barbecue te komen ’s avonds. Het meisje heet Jackie. Dan belt hij Jenna de vriendin van Charley.

Later gaat hij met Sara een stukje wandelen. Ze stonden bij de zee, Sara zag een visje en Hal moet het vangen. Ze doen het visje in een emmer en nemen het mee. Sara noemt het visje Botje. Onderweg komen ze Jackie tegen. Hal en Jackie lopen samen terug naar het strand, ze gingen zwemmen maar Hal heeft al een jaar niet meer gezwommen dus die wou niet zwemmen. Toch is hij het water ingegaan. Dan gaan ze bij een boom zitten, Hal hoorde Charley weer en wou weg gaan maar ging toch weer zitten. Hij begon haar van alles te over Charley, zelfs dat hij Charley kan horen. Jackie reageerde erg gewoon, dat zei Hal ook tegen haar. Na een tijdje gaat Hal naar huis.

De volgende morgen regent het. Toen het droog was gingen Hal en Sara een stukje lopen. Ze kwamen weer uit bij het bos, ze liepen door tot ze bij een huis kwamen waar hij en Charley vaak waren. Nu was hij er met Sara. Ze gingen het huis binnen maar Hal zag dat het nu bewoont was en ging weer naar buiten. Hij zag Charley’s oorbel liggen en pakte het op. Hij vroeg zich af hoe het er daar kwam. ’s Avonds ging hij barbecueën op het strand. Daar leer hij veel mensen kennen. Ook Pete, dat was Charley’s vriendje kwam hij achter want dat heeft hij zien staan in het huis. Pete kwam boos het strand op en liep op Jackie af, hij vroeg boos waar zijn oorbel was. De oorbel die van Charley was geweest, Hal had de oorbel ’s middags gevonden. Pete was de broer van Jackie kwam Hal ook achter.  Er gaan dagen voorbij. Op een middag gingen Hal en Jackie naar het bos en zagen Pete en Am, het vriendinnetje van Pete 2 jaar geleden, staan. Ze hielden een gesprek over Charley die de komende tijd niet wakker werd en niks kon vertellen wat er toen is gebeurd. Hal rent weg, weg van Jackie, Pete en Am. Jackie achter volgt hem en komt naast hem staan waar Hal was gestopt. Even later komt Jackie naar Hal toe en vertelt dat ze Pete had horen bellen met Am en dat ze hadden afgesproken.

Ze hebben de hele dag Am gevolgd. Am was de hele dag aan het roken, en te kijken naar Pete die aan het surfen is. Jackie ging van zand figuurtjes maken, zoals een schildpad en nog veel meer. Mensen bleven staan kijken, en sommigen probeerden het na te doen. ’s Avonds kwam Pete aan lopen zonder zijn surfplank, dat kwam nooit voor want hij had hem altijd bij zich. Hij kijkt de hele tijd naar Am die ligt te roken bij de rotsen. De groep vroeg zich af waarom ze hier was. Even later zaten Am en Pete bij de rotsen. Hal en Jackie ging langzaam naar hun toe. Ze konden sommige delen van het gesprek horen. Hal vond het moeilijk om naar ze te kijken. De volgende dat stond Hal alleen hij het oude huisje, hij hoorde Am en Pete praten over vluchten. Hal viel en Charley kwam zijn hoofd binnen en nam zijn lichaam over. Hal schreeuwde met Charleys stem ‘Pete’. Pete keek uit het raam en zei tegen Hal dat hij precies klonk als Charley. Pete tilt Hal op en Charley begint te vertellen wat er toen die avond is gebeurd. Jackie was Hal gevolgd en kwam er bij staan. Toen was Charley weg, Hal was weer wie hij was. Hij werd geholpen door Pete om weer op te staan. Ze liepen samen terug. Hal gaf de oorbel van Charley aan Pete. Toen Hal thuis kwam kreeg hij te horen dat Charley overleden was.

Ik heb het verhaal alleen vanuit Hal gemaakt, maar in het boek staan de gedachten van Charley en de verhalen van vroeger. Die heb ik niet gedaan omdat het dan veel te veel werd.

3. Over de auteur.

Sharon Dogar is op gegroeid in Oxford, daar woont ze nog steeds samen met haar man en haar kinderen. Golven is haar eerste boek. Sharon houdt van schrijven en doet dit al haar hele leven, lezen vindt ze ook leuk en dagdromen. Ze kwam op het idee voor het boek golven toen ze door haar eigen huis liep, daar na is ze meteen het begin gaan schrijven.

4. Over het boek.

Op de voorkant van het boek staat een uitzicht op zee en een zonsondergang. Je ziet ook een paar golven. Het boek speelt zicht het meest af op het strand. En Charley is door de zee tegen een rots aan gekomen en is daar door in coma geraakt.

Het is opgedragen aan Adder en haar kinderen Jem, Xa en Ella. Volgens mij is Adder haar man. Ik kon er niks over vinden maar haar kinderen staan er onder dus het moet haar man wel zijn.

Het begint in het zomerhuis aan de zee. Daar gaan ze elk jaar naar toe in de zomer. Dan zijn ze in Oxford omdat ze daar wonen. Charley ligt in het ziekenhuis vlak bij hun huis. Dan gaan ze afscheid nemen van Charley, het speelt zich af in het bos en op het strand waar Charley ook vaak kwam.

Het verhaal is vanuit Hal geschreven maar er zitten stukken verleden tijd bij van Charley, soms zitten er ook gedachten van Charley vanuit het ziekenhuis bij.

Het verhaal heeft een gesloten einde, aan het einde van het verhaal is Charley overleden en weet Hal wat er precies gebeurt is die avond. Al je vragen zijn beantwoord want je weet alles.

5. Leeservaringen.

Het verhaal heeft aan het denken gezet omdat het onderwerp ook zo goed is. Ik heb nog nooit een boek gelezen met dit onderwerp, daarom sprak het mij ook aan. Het sprak mij ook aan omdat het over Hal gaat die even oud is als mij.

Het verhaal heeft genoeg gebeurtenissen want het gaat ook telkens even naar het verleden. Er zit genoeg afwisseling in. Het verhaal valt soms wel even stil maar dat heeft elk boek wel. Ik vindt het knap hoe Hal zich sterk houd ook al weet hij dat Charley nooit meer wakker wordt. En hij blijft de hele tijd naar de waarheid zoeken. De gebeurtenissen zijn geloof waardig omdat het in het echte leven ook kan gebeuren.

Hal gaat echt leven omdat je precies weet wat hij meemaakt en hoe hij zich voelt, denkt en hoe hij zal reageren. Het hele verhaalt kun je zo voor je zien gebeuren. Daarom kun je je ook zo goed verplaatsen in de personen in het verhaal. Soms verbaasde ik mij wel hoe Hal reageert op iemand. Maar later begreep je het ook wel.

De gebeurtenissen zijn in de goede volgorde. Daardoor kun je het verhaal ook goed volgen. Het verhaal werd spannend gehouden doordat Hal en Charley telkens werden afgewisseld en het gaat ook naar het verleden en dan weer naar nu. De verhaallijnen zijn goed verbonden met elkaar. Het einde past goed bij het verhaal.

6. Verwerkingsopdracht.

Mijn verwerkingsopdracht is: een brief schrijven naar een correspondentievriendin.

Hoi Isa!

Ik heb een erg leuk boek gelezen! Het boek heet Golven.

Toen ik het las dacht ik er meteen aan dat jij het ook moet lezen.

Het boek gaat over een jongen waar van de zus in coma ligt. De jongen gaat het jaar na het ongeluk proberen uit te zoeken wat er toen is gebeurt. En onder tussen beleeft hij van alles. Het verhaal speelt zich af bij het strand.

Het boek is erg spannend omdat je niet weet wat er gebeurt en Hal wordt gek van Charley die de hele tijd tegen hem aan het praten is ook al ligt zij in het ziekenhuis, en er gebeurt nog veel in het boek. Het is echt een boek voor jouw!

Groetjes Lori